The following is a fragment from the only Polish text, which I found to use the term Ruinenlust - EUGENIUSZ GĄSIOROWSKI's RUINA JAKO MIEJSCE PAMIĘCI I POMNIK. This could well serve as a Polish introduction to this series of compilations: "Ruina — według definicji budowla zniszczona przez katastrofy żywiołowe i wojny lub przez zaniedbanie, uratowana od rozkładu i nie odbudowywana — stanowi wyodrębnione zagadnienie w historii kultury. Jego istnienie uświadomiono sobie w okresie renesansu we Włoszech, który przyznał estetyczną wartość ruinom antycznym, dotychczas powszechnie wykorzystywanym jako kamieniołomy i uczynił z nich obiekt artystycznych i archeologicznych zainteresowań. Od tego czasu (a być może już wcześniej, aczkolwiek nie posiadamy na ten temat informacji) ich emocjonalne przymioty i walory, obciążone różnorodnymi znaczeniami, wywierają magiczny wpływ na fantazję ludzką. Ruina staje się potężnym nośnikiem nastroju i symbolem - od elegijno-sentymentalnego w epoce renesansu, poprzez romantyzm ruin osiemnastego i dziewiętnastego wieku z „odkryciem ” średniowiecznych ruin, po dzień dzisiejszy. Motyw ruin zaczął pojawiać się w innych gatunkach sztuki — nie tylko w malarstwie i architekturze (obrazy z motywem ruin, sztuczne ruiny w sztuce ogrodowej, krajobraz z ruinami w dekoracji scenicznej), lecz także w poezji (poemat z motywem ruin) i literaturze powieściowej (powieść z dreszczykiem ). Ruiny są bodźcem do kontemplacji i refleksji nad ludzkim losem, do duchowych przeżyć od melancholijnych do tragicznych. Patos znikomości ruin był doznawany we wszystkich czasach. Ruiny stawały się symbolem nietrwałości wszystkiego, czego człowiek dokonał, co więcej, nietrwałości wszystkiego, co ludzkie w ogóle (tu istnieje także styczność z symboliką grobu). W różnych językach powstawały różne pojęcia (określające przeżycia związane z kontemplacją ruin), które w dosłownym tłumaczeniu brzmią np. w języku niemieckim : „uczucie ruin" (Ruinenempfindung), „sentymentalność ruin " (Ruinensentimentalität), „cierpienie ruin” (Ruinenschmerz), „przyjemność ruin” (Ruinenlust), „estetyka ruin” (Ruinenesthetik); w języku angielskim „fascynacja rozkładu” (Fascination of Decay), „przyjemność z ruin " (Pleasure of Ruins); w języku francuskim „piękniejsza niż sama piękność jest ruina piękności” (Plus belle que la beauté est la ruine de la beauté)."
The following is a fragment from the only Polish text, which I found to use the term Ruinenlust - EUGENIUSZ GĄSIOROWSKI's RUINA JAKO MIEJSCE PAMIĘCI I POMNIK. This could well serve as a Polish introduction to this series of compilations:
ReplyDelete"Ruina — według definicji budowla zniszczona przez katastrofy żywiołowe i wojny lub przez zaniedbanie, uratowana od rozkładu i nie odbudowywana — stanowi wyodrębnione zagadnienie w historii kultury. Jego istnienie uświadomiono sobie w okresie renesansu we Włoszech, który przyznał estetyczną wartość ruinom antycznym, dotychczas powszechnie wykorzystywanym jako kamieniołomy i uczynił z nich obiekt artystycznych i archeologicznych zainteresowań. Od tego czasu (a być może już wcześniej, aczkolwiek nie posiadamy na ten temat informacji) ich emocjonalne przymioty i walory, obciążone różnorodnymi znaczeniami, wywierają magiczny wpływ na fantazję ludzką. Ruina staje się potężnym nośnikiem nastroju i symbolem - od elegijno-sentymentalnego w epoce renesansu, poprzez romantyzm ruin osiemnastego i dziewiętnastego wieku z „odkryciem ” średniowiecznych ruin, po dzień dzisiejszy. Motyw ruin zaczął pojawiać się w innych gatunkach sztuki — nie tylko w malarstwie i architekturze (obrazy z motywem ruin, sztuczne ruiny w sztuce ogrodowej, krajobraz z ruinami w dekoracji scenicznej), lecz także w poezji (poemat z motywem ruin) i literaturze powieściowej (powieść z dreszczykiem ). Ruiny są bodźcem do kontemplacji i refleksji nad ludzkim losem, do duchowych przeżyć od melancholijnych do tragicznych. Patos znikomości ruin był doznawany we wszystkich czasach. Ruiny stawały się symbolem nietrwałości wszystkiego, czego człowiek dokonał, co więcej, nietrwałości wszystkiego, co ludzkie w ogóle (tu istnieje także styczność z symboliką grobu). W różnych językach powstawały różne pojęcia (określające przeżycia związane z kontemplacją ruin), które w dosłownym tłumaczeniu brzmią np. w języku niemieckim : „uczucie ruin" (Ruinenempfindung), „sentymentalność ruin " (Ruinensentimentalität), „cierpienie ruin” (Ruinenschmerz), „przyjemność ruin” (Ruinenlust), „estetyka ruin” (Ruinenesthetik); w języku angielskim „fascynacja rozkładu” (Fascination of Decay), „przyjemność z ruin " (Pleasure of Ruins); w języku francuskim „piękniejsza niż sama piękność jest ruina piękności” (Plus belle que la beauté est la ruine de la beauté)."
Source: http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Ochrona_Zabytkow/Ochrona_Zabytkow-r1987-t40-n3/Ochrona_Zabytkow-r1987-t40-n3-s163-175/Ochrona_Zabytkow-r1987-t40-n3-s163-175.pdf
Delete